The Rhetorical relationship building between breakfast TV presenters and program participants and audience. The analysis based on "Dzień dobry TVN"

Abstrakt Wraz z nieustannym pojawianiem się nowych mediów w komunikacji masowej o przychylności i przynależności odbiorców decyduje coraz bardziej ich stosunek do nadawców. Telewizja jako przełomowy środek masowego przekazu stanowi wzór dla upowszechninych w późniejszym okresie mediów audiowizualnych. Celem niniejszej pracy jest zaprezentowanie, za pomocą jakich środków retorycznych prezenterzy telewizyjni próbują nawiązać relacje z odbiorcami. Retoryka ,,identyfikacji” zaproponowana przez Kennetha Burke’a oraz retoryka telewizji ,,interakcji paraspołecznej” stanowią podstawę teoretyczną opracowania. Analiza jakościowa została dokonana na podstawie programu śniadaniowego ,,Dzień Dobry TVN” pod trzema aspektami, to jest rolami prowadzących podczas budowania relacji, trybami komunikacji (komunikacja werbalna, niewerbalna i wizualna) oraz kierunkami komunikacji (prowadzący między sobą, z uczestnikami oraz telewidzami). Zastosowanie wyników badań nie ogranicza się do telewizji, ale także odnosi się do wszystkich współczesnych zawodów, w których konieczne jest budowanie relacji z odbiorcami.AbstractWith the continuous emergence of new media in mass communication, the audience's favorability and affiliation is increasingly determined by their relationship and attitude toward the broadcasters. Television as a groundbreaking mass communication medium provides a model for later audiovisual meids. The aim of this paper is to show by what rhetorical means television presenters attempt to establish a relationship with their audiences. The rhetoric of ,,identification” proposed by Burke Kenneth and the rhetoric of television ,,parasocial interaction” form the theoretical basis of the study. The qualitative analysis was based on the breakfast program ,,Dzień Dobry TVN” in three aspects: the roles of the presenters during relationship building, the modes of communication (verbal, non-verbal and visual communication) and the directions of communication (among presenters, with participants or viewers). The application of the research findings is not limited to television, but also applies to all contemporary professions in which it is necessary to build relationships with audience